
سفر پرسشگری
نیروی مورد نیاز برای سفر پرسشگری را تأمل نقادانه، بحث و مناظره تأمین میکند.
مقصد این سفر نَه پاسخهای نهایی بلکه
درک بیشتر محدودیتهایی است که دانش ما هم دربارۀ جهان پیرامون و هم دربارۀ خویشتن مرموزمان از آن رنج میبرد.
همین ادراک است که سقراط نام «خرد» بر آن نهاد. او کوشید تا همشهریان آتنیِ خود را با طرح سؤال و آشکارکردن فهم محدودشان از ایدههایی پراهمیت در زندگی، مانند عدالت یا شجاعت، به اندیشیدن وادار کند. پذیرش پرسشگریِ سقراطی با روحیهای سازنده، نقطۀ آغازین فرایند جستوجوی ما برای گسترش فهممان خواهد بود و همچنین میتواند باعث ایجادِ فروتنی و سعۀ صدر برای پذیرش ایدههای دیگران شود.
ارسطو میگفت ما با انجامدادن میآموزیم. آموختن فقط جذب منفعلانۀ اطلاعات نیست؛ یادگیری زمانی رخ میدهد که بکوشیم کاری را انجام دهیم. آنچه ارسطو به آن اشاره نکرده نیاز به نظارت است. ما به کسی نیاز داریم که خطاها را گوشزد کند و به ما بگوید چگونه پیشرفت کنیم. یادگیریْ کوششِ تحت نظارت است.